We vragen u om met ons mee te bidden.

- Voor Ismaël, Lourdes, als zij samen het hele zendingswerk leiden
- Voor Magna en Marc; hun relatie, huwelijksplannen en verblijfsvergunning.
- Voor mijn vader Govert en mij, de zorg voor hem.
- Voor de dochter van Pr. Antônio: Camila en haar man Leandro. Zij hebben ernstige huwelijksproblemen en staan op het punt om te scheiden.
- Voor Nana de dochter van zuster Shirlene, de vrouw van Pr. Antônio, die geopereed moet worden van kanker in de baarmoeder.

We vragen u om met ons mee te danken:

- Dat alles goed gaat met ons, en dat we geen corona virus hier in de stad hebben en bidden dat het zo zal blijven.
- Voor alle sponsors en hun liefdevolle gaven en gebeden voor Gods werk hier.
- Dat de Heer tot hiertoe ons gedragen en geholpen heeft. Aan Hem alle eer en dank.

Namens ons allen uit Brazilië, willen we u van harte groeten en Gods zegen, kracht en gezondheid toewensen in deze moeilijke tijd. Hartelijk dank voor uw betrokkenheid, uw gaven en gebeden.
   Eliana Jonker.

Met dank aan God en de hulp die we van de sponsors in Nederland hebben gekregen, hebben we ons gebouw kunnen verbeteren, waardoor het er ook nog eens heel mooi uitziet. Ik wil van deze gelegenheid gebruik maken om namens het bestuur in Brazilië, de medewerkers en de gezinnen, u hartelijk te bedanken voor uw bijdrage aan het Kinderdagverblijf, moge God jullie belonen.
Ondanks alle bouwwerkzaamheden konden we in de loop van het jaar meer dan 80 kinderen, tussen de 4 en 13 jaar oud, opvangen.
Het gemeentebestuur, bleef bijdragen door de betaling van onze energierekening (gas, elektriciteit) en het uitlenen van twee leraressen om ons te helpen. Zo konden wij vele gezinnen helpen. De kinderen kregen onderwijs en recreatieve activiteiten die hielpen bij hun socialisatie, ze hebben momenten van bezinning, waar de kinderen hoorden over het woord van God en de morele waarden. Ze kregen praktijk in hygiëne, met in bad gaan, tanden poetsen en omkleden. Ze ontvingen ontbijt, een warme maaltijd tussen de middag en een lunch voor het naar huis gaan.
Het doel van het Kinderdagverblijf met alle activiteiten is om Gods woord te brengen en om kinderen voor te bereiden op een goede toekomst in de samenleving, wat steeds moeilijker wordt.
  In de volgende brief meer!

Met mijn vader Govert gaat het goed ondanks de ziekte van Alzheimer. Hij neent nu 8 verschillende medicijnen in per dag voor allerlei lichamelijke probleenpjes, maar niets ernstigs. Het heeft ook met de leeftijd te maken. Pa wordt 83 op 17 septenber. Zijn broer Piet die in NL woont wordt in juli 90 jaar, jammer dat we hen persoonlijk niet even kunnen feliciteren, mijn neef Dick gaat een vídeo gesprek regelen, dat weten beiden nog niet, dus dat is een leuke verassing voor allebei.
Pa’s geheugen gaat wel steeds meer achteruit, maar hij heeft ook goede dagen ertussen. Hij is nu erg dement geworden, alles is ineens weg, zijn leven is eten, slapen, lezen, journaal kijken, veel meer doet hij niet meer. Als hij niet slaapt, zit hij in zijn kantoor te lezen. Ik was in maart begonnen buiten met hem te wandelen om het plein in het centrum, maar na twee dagen moest ik alweer stoppen vanwege het corona virus. Het was erg fijn om dat te doen, want eindelijk zagen de mensen papa weer eens, ze vroegen vaak hoe het met hem ging, maar ze zagen hem nooit omdat hij niet buiten kwam. Een paar mensen begonnen zelfs een praatje met hem te maken. Zodra hij weer naar buiten mag en zonder mondmasker mag lopen ga ik weer met hem wandelen. Zin om te wandelen heeft hij niet, omdat hij erg moe wordt, maar ik zet het door en dan gaat hij wel mee. Dat is goed voor zijn gezondheid en voor de sociale contacten. Hij heeft ook verder helenaal geen beweging, en dat is natuurlijk niet goed voor zijn lichaam. Ik hoop dat de pandemie snel voorbij is, zodat we weer samen kunnen gaan wandelen. Ook voor mij is het goed. Ik sta nu ook stil met sporten en bewegen. Ik heb fibromialgie en dan mag ik ook absoluut niet ophouden, maar helaas sport en beweeg ik nu ook niet. Het fitness centrum hier in de stad is ook nog steeds niet open en thuis alleen sporten dat lukt mij niet.

Met Magna, Emely en Alexandre gaat het ook goed. Magna belt elke maandag met Alexandre, en hij heeft het erg naar de zin in de kliniek. Emely is bij haar oma in Belo Horizonte, verveelt zich erg, omdat de scholen nog niet begonnen zijn, maar ze heeft nichtjes om mee te spelen, dat scheelt wel.
Magna woont sinds 1 Maart bij pa in huis, zo helpt ze mij ook om voor pa te zorgen, wij laten hem niet meer alleen, al 2 jaar zo´n beetje. Magna wacht ook net zoals iedereen tot de pandemie voorbij gaat en dat de vliegvelden weer open gaan, dan gaat ze naar Nederland om met Marc te trouwen, en blijft ze in Nederland wonen, wel moet ze dan haar verblijfsvergunning in orde maken. Daar is ze al druk mee bezig, met alle papieren en eisen uit NL. Ze is er echt aan toe, want van wachten wordt je op een gegeven moment ook moe natuurlijk, je wilt ook graag dat je plannen en dromen werkelijkheid gaan worden.

Met Eunice en Rafaël gaat het heel goed, ze hebben samen een heel lief straathondje geadopteerd dat erg ziek was, hij heet Benny, en Benny knapt heel goed op, en heeft al een heel mooie vacht gekregen. Eunice is nu ook thuis, omdat het Kinderdagverblijf dicht is, zo kon ze mooi haar nieuwe huisje inrichten. Op dit moment heeft Rafaël vakantie. Het is wel goed voor een pas getrouwd echtpaar. Afgelopen zaterdag waren ze bij pa op bezoek, om de trouwfotos te laten zien, die hadden ze net binnen. Het is een mooi stel samen en ze zijn erg gelukkig. Het was erg gezellig, hun bezoekje. Maar wel met mondmaskers op!

Verder gaat het met Ismaël, Lourdes, Karin en Vinícius ook goed. Karin en Lourdes helpen Ismaël nu om de beurt op zijn boerderij, om de koeien te melken enz. Dan is Ismael eerder klaar, en kan hij eerder naar huis en met Lourdes een paar huisbezoekjes afleggen bij mensen die het nodig hebben, of er om vragen. De melk kan nu niet naar het Kinderdagverblijf maar wordt huis aan huis verkocht. Er is veel vraag naar, omdat het wat kwaliteit betreft natuurlijk betere melk is dan uit een pak.

Ook in beide geneentes zijn de deuren nog dicht en mogen we nog geen diensten houden i.v.m. het Corona virus. Wel houdt de kerk op woensdag- en op zondagavond wanneer er normaal gesproken een dienst zal zijn, de deuren open, voor als er ienand een gesprek wil of gebed nodig heeft. Maar met alle zorgmaatregelen uiteraard.
De Whatsapp groep van de kerk werkt heel goed, en we houden zo digitaal contact met elkaar en delen vídeos, muziek, audios en teksten met elkaar. Eunice maakt op woensdag en zondag een digitaal kerkdienstschema voor thuis en stuurt het naar de whatsapp groep. En in iedere digitale dienst is er ook een woord uit de bijbel om naar te luisteren. Met elke keer een andere spreker. In deze digitale tijd, mogen we dankbaar zijn dat we zoveel middelen hebben om naar het woord van God te luisteren en om te zingen met allerlei zangers en zoveel muziek, live, online en zelfs offline, alles is mogelijk, en op elk moment, wanneer je wilt. We hebben geen gebrek, zoveel keuzes, dat we niet eens alles beluisteren kunnen. Op de eerste zondag van de maand ontvangen we het avondmaal thuis om als gezin samen het avondmaal te vieren. Dat zal in Nederland niet anders zijn.

Sinds 18 maart zijn de deuren hiervan gesloten, net als de scholen hier. Lourdes wacht op toestemming om weer open te gaan. Maar er is nog steeds geen zicht op. Het Kinderdagverblijf gaat 1 dag per week half open voor de medewerkers om het gebouw schoon te houden. In begin van het jaar had Lourdes weer een groepje van kinderen van twee jaar oud aangenomen. De ouders hadden dit met elkaar aan Lourdes dringend gevraagd (er is veel behoefte aan, zodat de ouders kunnen gaan werken). Zelfs de burgeneester heeft daarvoor meer hulp gestuurd. Maar door de pandemie is het van korte duur geweest helaas! Nu kunnen de ouders elke vrijdag werkjes ophalen voor de kinderen, zodat ze thuis hiermee aan de slag kunnen. Ook heeft Lourdes een Whatsapp groep genaakt met de ouders, om leuke vídeos en muziek te delen met ze en suggesties door te geven, spelletjes om met de kinderen thuis te doen enz.enz, ook om vragen te beantwoorden, en om hun online steun te geven, wanneer nodig. Daar wordt veel gebruik van genaakt.
De wat grotere kinderen ontvangen van school hun huiswerk online, of via een leraar, als ze geen internet in huis hebben, wat vaak het geval is. Achterstand lopen de kinderen al sowieso op. Het ministerie van onderwijs zal in de loop van de tijd wel beslissen wat ze uiteindelijk gaan doen met dit leerjaar. Want hier begint het schooljaar in februari, dus de kinderen gingen net weer naar school, toen in eens alles dicht moest wanwege Corona. Dus de kinderen lopen een grote kans dat ze een leerjaar verliezen hierdoor. We zullen afwachten wat ze gaan beslissen. Ik neem aan dat ik in de volgende nieuwsbrief er meer over kan vertellen.
Gelukkig dankzij uw financiële steun kunnen we alle medewerkers gewoon doorbetalen, zodat nienand zonder inkomsten zit of in financiële problenen komt. Daar zijn we zo ontzettend blij mee, want ieder heeft een gezin thuis en moet eten en drinken, en er zijn rekeningen die betaald moeten worden. Het Kinderdagverblijf kon ook deze maanden veel gezinnen helpen met voedsel, omdat we een voorraad hadden, die we vanwege de houdbaarheid niet langer konden bewaren. Daar waren de ouders van de kinderen erg blij mee. Aan één kant bespaar je geld, als de deuren gesloten zijn, maar aan de andere kant het onderhoud gaat gewoon door, ook de auto’s (2 kombi busjes) hebben zo hun kosten doordat ze blijven rijden, We konden nu alle banden vernieuwen, die daar echt aan toe waren.

Met ons gaat het goed, nienand van ons heeft het corona virus opgelopen. In ons stadje Santa Bárbara do Tugúrio waren er wel verdenkingen, maar gelukkig hadden ze het virus uiteindelijk niet.
Helaas zijn er in de stad Mercês gisteren 2 mensen positief getest, en in Barbacena zijn er 307 besmet, 276 genezen en 4 mensen aan het virus overleden. We proberen zo min mogelijk naar Barbacena te gaan, en wanneer we gaan, steeds alcoholgel te gebuiken, mondmaskers en 2 meter afstand houden van elkaar.
Dat zijn nog steeds hier de voorzorgmaatregelen; zo min mogelijk op straat lopen en weg gaan, en heel veel winkels zijn nog dicht.

Ik hoor dat de pandemie gelukkig in Nederland al de goede kant op gaat, en het normale leven opgepakt wordt, en dat de sterftecijfers al een tijd aan het dalen zijn. Dat is heel goed nieuws, daar ben ik erg blij mee. Helaas hier in Brazilië is het nog niet zo ver. De sterftecijfers stijgen nog per 24 uur. We zitten nu al op meer dan 36 duizend mensen die al aan het virus overleden zijn. Zolang de cijfers stijgen blijft Brazilië in quarantaine. Maar ik hoop, en bid dat we over twee maanden, in de volgende nieuwsbrief, beter nieuws voor u hebben.

De Realiteit van de Real
Het bestuur stelt dankbaar vast dat nieuwe giftgevers hebben bijgedragen aan het werk van de familie Jonker in St. Bárbara en omgeving. Dit vanwege het laatste bezoek van Ismaël met dochter Eunice en zus Eliana naar Nederland. In alles vertrouwt het bestuur op de hand van onze Gever, onze Zender. Tegelijk ziet het bestuur de achterban van het zendingsproject slinken. Gevers worden oud en ontvallen ons. Nu met de nieuwe generatie die in St. Bárbara aantreedt wordt gezocht naar een jongere groep van enthousiaste mensen die de zending willen ondersteunen met een (liefst maandelijkse) gift. Elk bedrag telt mee, elk steentje bouwt mee aan de toekomst van zending in St. Bárbara en omgeving. Uw bijdrage maakt de opvang en begeleiding van kinderen mogelijk en daarbij de opbouw van een plaatselijke christelijke kerk die zich aan het uitbreiden is.
Het bestuur.

We vragen u om met ons mee te bidden:

• Voor de nieuwe kans voor Alexandre, dat hij deze keer echt veranderen zal, dat hij Gods liefde in zijn leven mag ervaren.
• Voor Magna en Marc hun relatie en huwelijks plannen
• Voor Ismaël, Lourdes, Karin en vriend Vinicius; voor gezondheid, wijsheid, kracht en moed in moeilijke tijden)
• Voor mijn vader Govert en mij, de zorg voor hem.
• Voor nieuwe sponsors, om het werk hier te ondersteunen. We komen voor de dagelijkse kosten voor het Kinderdagverblijf nog ongeveer € 1000,- per maand tekort.
• Voor de strijd rondom het coronavirus in de hele wereld, dat we de moed niet opgeven, maar God nog meer gaan zoeken,


We vragen u ook om met ons mee te danken:

• Voor het gezegende alternatieve carnavalsweekend dat we mochten hebben met beide gemeentes in februari.
• Voor de speciale vrouwendienst en viering die we hebben gehad met de gemeente, ook waren er vrouwen van buiten de gemeente.
• Voor alle sponsors en hun liefdevolle gaven en gebeden voor Gods werk hier.
• Dat de Heer tot hiertoe ons gedragen en geholpen heeft. Aan Hem alle eer en dank.

Namens ons allen uit Brazilië, willen we u van harte groeten en Gods zegen, kracht en gezondheid toewensen in deze moeilijke tijd. Hartelijk dank voor u betrokkenheid, gaven en gebeden.
Eliana Jonker

Op 1 april hebben Magna en ik Alexandre weer naar de verslavingsinstelling gebracht waar hij op 8 december vorig jaar een certificaat ontving en ontslag kreeg. Hij heeft er zelf naartoe gebeld en hulp gevraagd en toen pas zijn moeder verteld.
Hij heeft iets meer dan 1 maand bij de autozaak gewerkt, kreeg een tweede kans, maar hij heeft het niet serieus genomen en liet zich weer mee slepen door zijn vrienden en begon weer wiet met ze te roken.
Daarna koos hij om uit Santa Bárbara do Tugúrio weg te gaan, om een nieuw leven te beginnen met een stel vrienden van hem een paar honderd kilometers verder weg. Daar hebben we hem 1 april opgehaald en meteen terug naar de instelling gebracht. Gelukkig waren er nog jongens aanwezig die hij nog kende van vorig jaar, dat vond hij echt fijn. Hij gaat weer de 9 maanden vol maken tot januari 2021, dan wordt hij ook al snel 18 jaar (1 maart). Dan moet hij gaan kiezen wat hij wil. Magna zou dan intussen getrouwd zijn met Marc en in Nederland wonen. Hij mag gerust bij hen komen wonen, maar dan moet hij wel verandering laten zien, en een doel in zijn leven hebben. Met Emely gaat het zover we weten heel goed, ze woont bij haar biologische oma in Belo Horizonte en gaat weer studeren zodra de scholen weer open gaan. Ze zegt nu dat ze voor politieagent wilt gaan leren. We hopen en bidden dat ze het vasthoudt en het goede pad blijft volgen.

Op zondag 8 maart heeft de gemeente een speciale dienst gehouden voor alle vrouwen, net zoals voorgaande jaren. Het werd grotendeels door Eunice georganiseerd. Op de foto ziet u de grote groep.

Overdag had Eunice een beauty-dag georganiseerd in de eetzaal van het Kinderdagverblijf. We konden kiezen uit make-up, nagels lakken, enz. onder genot van koffie, thee en cake. Ontzettend gezellig met elkaar.
We hadden een gastspreekster uitgenodigd, er was een optreden van de dramagroep “aanbidders zonder grenzen”, er werd voor ons allen gebeden, en aan het eind konden we bijpraten met elkaar onder het genot van hapjes en drankjes.

Van 22-25 februari hebben we (gemeentes Mercês en Santa Bárbara do Tugúrio) nog een fijne en gezegende tijd gehad met elkaar. Toen was het nog niet verboden om samenkomsten te houden. Nu hebben we het kerkgebouw alleen open voor een paar mensen, om te bidden. We hebben een whatsapp groep gemaakt voor de gemeente, waar we Gods woord doorgeven en muziek opsturen, enz. Waar we met elkaar kunnen bidden, praten en gevoelens uiten, in deze moeilijke tijd, totdat we weer samenkomsten mogen houden.
U ziet hier een paar foto’s van het alternatieve carnavalsweekend. Dit jaar was het ergens in het oerwoud en vanwege de regentijd was het niet zo makkelijk te bereiken. Misschien was dat ook de reden dat het dit jaar niet druk bezocht is geweest. Toch hebben we de zegen en aanwezigheid van God in ons midden kunnen ervaren. Door onze geluidsapparatuur hebben we in ieder geval het evangelie ook aan de buren kunnen brengen.

Op 18 maart is het Kinderdagverblijf verplicht gesloten door de ministers van onderwijs en gezondheid, vanwege de situatie rondom het coronavirus. Alle medewerkers en kinderen moeten zoveel mogelijk thuis blijven, totdat we weer bericht ontvangen dat we weer open mogen gaan.
Een hele zware en moeilijke tijd, vooral voor de kinderen.

We vragen u met ons mee te bidden:
- Voor Alexandre en Emily. Voor bescherming en dat zij goede keuzes zullen maken.
- Voor Magna en Marc, dat alle documenten rondom het trouwen en de verhuizing naar Nederland in orde zullen komen.
- Voor Goverts leven en gezondheid, en mijn gezondheid (Eliana).
- Voor Ismaël en Lourdes, voor wijsheid, kracht, moed en gezondheid om het werk te leiden.
- Voor Eunice en Rafaël die net getrouwd zijn.
- Voor zus Karin en haar verloofde Vinícius.
- Voor de medewerkers van het Kinderdagverblijf en de kinderen. Ze zijn op 10 februari weer gestart.
- Voor de voorgangers en hun vrouwen in het leiden van de gemeentes.
- Voor een gezegend carnavalsweekend met de gemeente van 22 - 25 februari.

We vragen u ook om met ons mee te danken:

- Voor de bescherming van de Heer in deze tijd van veel regen.
- Voor de fijne afsluiting van en terugblik op het jaar 2019, voor alle hulp, al uw gebeden en giften.
- Voor de gezellige en gezegende gemeentedag die we mochten hebben.
- Voor de prachtige en gezegende bruiloft van Eunice en Rafaël.
- Voor de zegen die de Heer ons steeds weer geeft. Zijn zorg en liefde zien we door alle strijd heen. Dank u Heer!

Namens ons allen uit Brazilië, willen we u van harte groeten en Gods zegen toewensen en bedanken voor uw betrokkenheid, gaven en gebeden voor het werk.
Eliana Jonker

Op zondag 26 januari hebben we in het huis van papa de verloving van Magna en Marc gevierd. Marc was samen met zijn ouders naar Brazilië gekomen voor de bruiloft van Eunice en Rafaël en maakte van de gelegenheid gebruik om Magna ten huwelijk te vragen met een prachtige mooie ring. Ze hebben Nico Hensen van het Kinderhuis in Sâo Jose do Rio Pardo gevraagd om hen te zegenen. We hebben met elkaar gegeten en daarna nog even een mooie groepsfoto gemaakt.
Dit jaar hopen Magna en Marc met elkaar te trouwen, zodra ze alle papieren in orde hebben. Daarna willen ze samen in Nederland gaan wonen met de kinderen.

Wat een bijzonder mooie dag is het geweest. Woorden schieten tekort. Wat was het bruidspaar mooi. De Heer is zo goed! Vrijdag 24 januari viel de regen met bakken uit de hemel, de hele dag door. Wie dat zag werd automatisch bang voor een bruiloft met regen. Maar we hebben een machtige God, en er is geen druppel regen gevallen op die zaterdag, het was bewolkt en het was aangenaam lekker buiten. En Eunice had een heerlijke en relaxte tijd bij de schoonheidsspecialiste. Ik kwam later binnen voor mijn make-up en ze was de rust zelve. Ik had die dag de eer om Eunice naar de kerk van Rafael in Barbacena te rijden, we moesten wel lachen, op hoge hakken en in een lange jurk achter het stuur.



De kerk zat propvol, 300 mensen konden er zitten, 150 tot 200 mensen moesten staande de dienst bijwonen. De receptie na afloop in het restaurant liep uit de hand helaas, want ze hadden niet gerekend op zoveel mensen. Lourdes vertelde mij dat er heel wat mensen zonder uitnodiging zijn gekomen, uit nieuwsgierigheid of omdat ze de familie Jonker kenden. De koks hebben zich wel aangepast, en meer eten gemaakt, alleen de zaal was te klein en werd daardoor te warm. Dat was wel jammer, want wij als familie konden niet feestvieren met het bruidspaar, dus na een uurtje ben ik met pa en onze gasten naar huis gereden. Maar het was een prachtige emotionele trouwdienst.


Ter herinnering aan Rafaëls vader, mijn moeder en de moeder van Lourdes, die al overleden zijn, kwamen 2 kinderen met een ballon binnen met hun namen erop. Erg mooi bedacht van ze. Omdat Rafaël brandweerman is werd er ook een speciale ceremonie door zijn collega’s gegeven, wat ook erg mooi was. Kortom, een dag om nooit meer te vergeten.

Op dinsdag 31 december 2019 hebben we in de kerk een oudejaarsdienst gehouden zoals we nu al een paar jaar doen. We begonnen om 22 uur met gebed en zingen en daarna werd er gelegenheid gegeven om getuigenissen te geven. Ook heeft Ismaël een auto vol mensen uit de gemeente Mercês gehaald die het ook fijn vonden om Oud en Nieuw in de kerk te vieren.
Eunice heeft ook van de gelegenheid gebruik gemaakt, om haar getuigenis te geven over hoe ze het in Nederland ervaren heeft en wat dat met haar gedaan heeft.
Erg mooi om te horen en te zien hoe ze groeit, vooral ik als tante, ben erg trots op haar. Na afloop zijn we biddend het jaar 2020 in gegaan. Daarna hadden we tijd om gezellig na te praten met elkaar. Ieder had een schotel met iets lekkers meegenomen.

Op 19 december, 7 dagen na onze terugkomst in Brazilië, hadden we de jaarlijkse gemeentedag in Mêrces voor beide kerken. Op een prachtige buitenplaats met een zwembad die we nu weer konden huren. Vooral de kinderen vinden dat prachtig.
Ook dit jaar kon de gemeente God danken voor een gezegend 2019, tot hiertoe heeft de HERE ons geholpen, dat kunnen we getuigen. De Heer is trouw en zeer goed voor ons geweest. We hebben een fijne dag met elkaar gehad, een samenkomst ‘s morgens, een heerlijke barbecue en in de middag sport en spel.

We vragen u om met ons mee te bidden:

• Voor geestelijke groei in de gemeentes, dat de Heilige Geest door ons heen werken zal, en honger geeft naar meer van God.
• Voor Alexandre. Dat hij de liefde van God in zijn leven mag ervaren en dat hij ook zijn leven in de handen van de Heer zal leggen. Voor zijn eenzaamheid, pijn en verdriet.
  Dat het baantje in de garage hem zal helpen om zijn leven op orde te krijgen.
• Voor Magna en haar relatie met Marc, voor Emely in Belo Horizonte.
• Voor pa zijn leven en gezondheid.
• Voor Ismaël en Lourdes, Het huwelijk van Eunice op 25 januari.
• Voor mijn leven en gezondheid, moed, veel wijsheid en kracht.

We vragen u ook om met ons mee te danken;

• Voor de goede terug reis, Gods bescherming en bewaring,
• Voor de gezegende en vruchtbare tijd die we mochten hebben in Nederland, voor de fijne contacten en de belangstelling die we mochten ervaren.
• Voor ons bestuur in Nederland, die zich inzetten voor het werk, voor alles wat ze hebben gedaan voor en tijdens ons verlof.
• Dat de Heer tot hiertoe ons geholpen heeft. We zijn Hem zo dankbaar dat hij ons nooit in de steek heeft gelaten, we danken voor dit jaar, voor zijn kracht ,voor Gods zorg en liefde voor ons en het werk, ondanks alle strijd.

Namens ons allen uit Brazilië, willen we u van harte groeten en Gods zegen toewensen en bedanken voor uw betrokkenheid, gaven en gebeden voor het werk.
Gezegende Kerstdagen en het allerbeste voor het komende jaar.
Eliana Jonker

9 maanden verder, voor ons vloog de tijd voorbij, maar voor Alexandre niet. Hij stond wel achter de beslissing om opgenomen te worden, maar hij had er veel moeite mee. 9 maanden zonder contact met de buitenwereld is ook niet makkelijk. Ver van zijn familie en vrienden, ver van zijn moeder en zus Emely. Hij is nog maar 16 jaar. Zondag 8 december mocht hij naar huis, hij wilde geen dag langer blijven, hoewel hij wist dat zijn moeder naar Nederland ging. Magna is 11 december tot 20 januari naar haar vriend Marc (onze neef) in Witharen gegaan. Daarna komt ze met hem en zijn ouders voor de bruiloft van Eunice op 25 januari terug naar Brazilië. Deze week mag Alexandre waarschijnlijk beginnen met zijn nieuwe baantje bij een autogarage hier vlakbij huis. Ik ga maandag met hem naar de eigenaar om te overleggen.
Ikzelf vind dat hij er erg depressief uitziet, hij zit maar wat televisie te kijken en videogames te spelen, kijkt erg somber uit zijn ogen. Maar ik denk dat hij moeite heeft om het leven weer op te pakken, zonder drugs, alcohol etc. Hij staat er nu alleen voor. Emely is 14 en is naar haar biologische oma verhuisd in Belo Horizonte sinds 28 november.
Ik roep Alexandre om te komen eten, samen met mij bij pa thuis, wat ik elke dag doe. Als ik niet streng ben, blijft hij liever thuis en dan eet hij wat er is en wanneer hij zin heeft. Ik weet dat het dan fout gaat, daarom wil ik proberen dat hij volgende week zo snel mogelijk begint met werken. Dan gaat de tijd voor hem ook sneller. In februari moet hij ook weer naar school, want hij is nog leerplichtig. Alexandre is al bijna 1 week thuis, en zijn vader heeft nog niet gebeld of hem opgezocht, dat doet hem ook erg veel pijn en verdriet. Belangstelling 0. Zijn vader weet dat hij terug is, maar als hij hem op straat tegenkomt, komt er niks goeds uit zijn mond, echt verdrietig. Alexandre heeft een hekel aan hem, maar heeft in de instelling geleerd dat hij moet vergeven. Hij heeft veel gebed nodig, echt heel veel. Ik hoop uit heel mijn hart dat hij het werk leuk gaat vinden, en dat hij daar mag blijven werken, dat gaat hem zeker goed doen.

De jaarlijkse afsluiting van het Kinderdagverblijf is op vrijdag 13 december geweest, van 8 tot 11:30 uur. De kinderen hebben weer een jaar vol gemaakt en we konden met veel plezier het jaar afsluiten, samen met alle medewerkers en met de andere kinderen uit de gezinnen en uit de kerk.
De kinderen zijn dit jaar al vrij vroeg met vakantie, de laatste schooldag was 6 december. Ismaël vroeg om te wachten met de afsluiting tot hij weer terug was uit Nederland. Hij heeft 100 spinners gekregen van onze tante Alie uit Nederland, die hij aan alle kinderen wilde geven samen met een klein zakje snoepjes uit Nederland. Lourdes had een pennen etui gekocht voor alle kinderen met een potlood, gum en een pen, met ieders naam erop geborduurd. De kinderen vonden dat erg leuk, zo persoonlijk. Ze hebben naar een mooi verhaal uit de bijbel geluisterd, gezongen, gespeeld en taart gegeten. Die krijgen we elk jaar trouw van een winkelier hier uit Santa Bárbara.
Nu op naar de grote vakantie, het Kinderdagverblijf gaat 1 maand dicht, maar voor de kinderen langer, totdat de scholen weer beginnen in februari 2020. Het is bijna zomer in Brazilië, dat betekent regentijd en helaas ook dit jaar is er al weer veel regen gevallen, teveel voor de riolen, waardoor er overstromingen zijn en er mensen en dieren om het leven komen, dat is heel erg triest.

We hebben zoveel meegemaakt dat ik niet weet waar ik moet beginnen. Het zijn zoveel gebeurtenissen en belevenissen, ik zou alles wel willen noemen maar dat is echt teveel.
We hebben het als team als een heel geslaagd verlof ervaren. We baden elke dag samen of God ons die dag wilde leiden. Hij leidde ons duidelijk door allerlei, vaak ongeplande, ontmoetingen en omstandigheden.
We konden het werk promoten door onze video’s te laten zien van het Kinderdagverblijf en van beide Kerken. Dat gebeurde op zondagen in kerken en door de week bij mensen thuis. We konden daardoor de banden versterken met vrienden maar ook weer met onze familieleden, wat ook heel fijn was en zeker ook belangrijk.
We realiseren ons dat we helaas niet iedereen gezien hebben van onze familie en niet alle bekenden en sponsors hebben opgezocht. 2 maanden blijkt dan toch wel kort!
De Heer heeft ons enorm gezegend. Toen we in Nederland kwamen waren er maar 4 zondagen gepland voor onze presentatie. Gaandeweg kwamen er nog 3 nieuwe kerken bij, zodat we maar één zondag vrij waren.
Op die vrije zondag wilden we een gemeente in Ermelo bezoeken. Daar leerden we een echtpaar kennen met drie kinderen, dat zendingswerk heeft gedaan in Portugal en dus Portugees kon spreken met ons. We werden uitgenodigd om bij hen te eten en we hebben een hele gezegende tijd met elkaar gehad. Op diezelfde dag kregen wij ook visite in ons huisje in Ermelo, een echtpaar waarvan de vrouw een Braziliaanse uit Barbacena was, ze waren pas getrouwd en ze blijft tot februari in Nederland. Daarna komt de man ook weer naar Brazilië. Ze hadden veel belangstelling voor het werk en volgend jaar zijn ze van plan om het werk te komen bezoeken.
Ook hebben we een heel fijn echtpaar leren kennen uit Ermelo op één van de eerste dagen. Wij waren op de fiets om een supermarkt te zoeken om onze boodschappen te doen en zij waren aan het wandelen. We raakten met elkaar aan de praat en zij nodigden ons uit om een keer langs te komen, wat we dan ook gedaan hebben. Zo ontstond onze vriendschap. We voelden het als door de Heer geleid, want normaal gesproken gebeurt dat niet zo makkelijk. Het voelde alsof we elkaar al jaren kenden. Ze hebben ons in veel praktische dingen kunnen helpen, en we danken God voor hun leven.
Uiteraard is er veel meer, maar door deze verhalen krijgt u een idee hoe ons verlof is geweest.
Er is veel belangstelling geweest bij de bezoeken aan kerken, veel nagesprekken en nieuwe mensen die onze nieuwsbrieven willen ontvangen. We hopen en bidden dat de Heer blijft zegenen, en belangstelling in de harten van de mensen blijft leven om het zendingswerk in Santa Bárbara do Tugúrio door te laten gaan door gebed en financiële steun.
We zijn erg dankbaar voor ons bestuur en ieder die ons mee heeft geholpen op allerlei manieren, om dit verlof mogelijk te maken: de auto van Bertus en Aleida, het huisje van hr. Maurits, het halen en wegbrengen van Henk en Mirjam, de persoonlijke giften voor onszelf en voor het verlof, uw gebeden, uw belangstelling aandacht en liefde tijdens het kopje koffie, kortom, zonder jullie allemaal, konden we niet doen wat we hebben gedaan. Ieder is een parel voor de Heer en we danken de Heer uit heel ons hart en bidden om de rijke en onmisbare zegen van God voor jullie leven. Dank jullie wel.

Dinsdag 10 december was het zover; de terugreis naar Brazilië. We vertrokken uit het huisje in Ermelo om 15:00 naar Schiphol. Henk en Mirjam, vrienden van ons uit Nieuwleusen, hadden een grote auto waar al onze bagage in kon. Ze hadden zelfs broodjes en koffie meegenomen! Zo konden we voor we door de controle gingen nog even gezellig samen zijn ook met het bestuur: Jacques, Piet, Leen en zijn vrouw Lies. We hebben samen in een kring gebeden en gedankt en namen daarna afscheid.
God is goed en we hebben een hele fijne reis gehad en we hebben geen problemen gehad met de bagage of iets anders. We waren woensdag de 11de om 13:30 uur in Santa Bárbara do Tugúrio, Nederlandse tijd was dat 17:30 uur.

Ds. G. de Klein – Assen
Predikant Vrije Evangelische Gemeente Groningen

Br. C.J. Du Fossé – Mortsel (België)
Oud voorganger Evangelische Gemeente

Br. R. Flach – Dordrecht
Directeur Stichting Opwekking en Willow Creek Nederland

We vragen u om met ons mee te bidden:
· Voor geestelijke groei in de gemeentes, dat de Heilige Geest door ons heen werken zal, en honger geeft naar meer van God.
· Voor Alexandre. Het gaat goed met hem. Dat hij nog deze twee laatste maanden volhoudt. Voor zijn geplande baan.
· Voor Emely en haar verhuisplannen. Voor Magna en haar verkering met Marc.
· Voor gezondheid, dat de Heer mij leidt om steeds het goede te doen. Ook voor wijsheid, liefde en geduld in de zorg voor mijn vader Govert.
· Voor Ismaël & Lourdes, Eunice & Rafaël, Karin & Vinícius, gezondheid, werk, wijsheid, kracht en hun toekomstplannen.
· Voor ons werkverlof, dat we een gezegende en fijne tijd zullen hebben in Nederland.
· Voor meer belangstellenden en sponsors voor het werk.
· Voor het Kinderdagverblijf, voor de kinderen en hun ouders. Voor wijsheid en kracht, voor de medewerkers en Lourdes.
· Voor mijn vader Govert, zijn gezondheid en leven.
· Voor ons bestuur, in Nederland en hier in Brazilië, voor wijsheid, kracht en moed.

We vragen u ook om met ons mee te danken:
· Voor de gezegende optredens van beide zangkoren.
· Voor al het werk dat het bestuur in Nederland vrijwillig voor ons doet en alle voorbereidingen voor ons werkverlof.
. Voor onze vrienden en familie, die zich vrijwillig inzetten en betrokken zijn met alles rondom ons werkverlof.
. Voor een ieder die een extra gift heeft gegeven om ons verlof mogelijk te maken.
. Voor het goed verloop van de renovatie van het Kinderdagverblijf en de afbouw van het Kerkgebouw in Santa Bárbara do Tugúrio.
· Dat de Heer tot hier toe ons geholpen heeft. We zijn Hem zo dankbaar dat hij ons nooit in de steek heeft gelaten, ondanks veel strijd.

Namens ons allen uit Brazilië, willen we u van harte groeten en Gods zegen toewensen en bedanken voor uw betrokkenheid, gaven en gebeden voor het werk.

En persoonlijk hoop ik tot heel gauw, tot ziens in Nederland en België.

Eliana  Jonker