We vragen u om met ons mee te bidden;

• Voor Pastor Antônio en Celi, die in augustus getrouwd zijn.
• Voor Magna en Marc, dat God hen wijsheid geeft in alles wat ze moeten regelen
• Voor Govert voor gezondheid en kracht om meer te lopen.
• Voor Eliana: moed, kracht, wijsheid en gezondheid bij de verzorging van Govert.
• Voor het samenwerken van het Kinderdagverblijf met de scholen van de stad.
• Voor alle kinderen, die weer moeten wennen aan een gestructureerd leven, dat ze daarin goede begeleiding krijgen en het zullen oppakken.

We vragen u ook om met ons te danken;

• Voor onze gezondheid, dat alles goed gaat met iedereen in het zendingswerk.
• Voor alle sponsors en hun liefdevolle gaven en gebeden.
• Voor de activiteiten van de gemeentes in Santa Bárbara, en Mercês.
• Voor de goede berichten van het Kinderdagverblijf.

Met vriendelijke groet uit Brazilië en van Govert en Eliana Jonker. Bedankt voor uw gebeden, geschenken en vriendschap, we kijken ernaar uit om u te verwelkomen. In Christus zijn we één en met elkaar verbonden, waar we ook zijn hier op aarde.

Lourdes en Eliana

De gemeente in Mercês is gesticht in 2008. Tot 2013 werden verschillende zaaltjes gehuurd. In 2013 werd de huur weer opgezegd, waarna besloten werd zelf iets te bouwen. Er was grond beschikbaar van de zending, waarna met man en macht een betonnen gebouw is neergezet, op afbetaling, maar beter dan huren. In 2014 werd dit kerkje in gebruik genomen.
Zoals te zien is er nog niets afgewerkt. De ruwbouw is gereed en de kerk wordt gebruikt, maar bestaat uit ruw beton. Er is nog niets betegeld in de toiletten, de keuken, de kerkzaal, de buitenzijde van het gebouw. Een toegangstrap naar het souterrain en de technische installaties zijn nog nodig.
Eigen financiën van de kerk om het gebouw verder af te werken zijn er helaas niet.
Er is al een deel van het geld beschikbaar, o.a. een gift van Opwekking van € 3000, (zelfs in hun blad genoemd). We wachten nog op een actuele begroting, maar we denken zeker nog 8000 euro nodig te hebben
Het bestuur vraagt u namens de fam. Jonker en Pastor Antônio of u een bijdrage voor dit project zou willen geven?

Inmiddels zijn we alweer 3 maanden in ons huis in Heino, en ik kan u vertellen dat we het heel erg naar onze zin hebben. Het is precies wat we nodig hadden, een wat kleiner huis met alles gelijkvloers, met een badkamer bij pa zijn slaapkamer om de thuiszorg te vergemakkelijken. Hier hoeven we ons ook geen zorgen te maken dat we over een bepaalde tijd eruit zouden moeten. De huur is steeds ieder jaar te verlengen. We danken God met heel ons hart dat Hij het mogelijk heeft gemaakt dat we hier kunnen wonen, we leven allemaal in een moeilijke tijd, en niks is vanzelfsprekend of makkelijk tegenwoordig. We zien Gods hand in alles wat we doen, en Hij zorgt heel goed voor ons zodat we niks tekort komen. We prijzen de Heer elke dag daarvoor, ook dat we zo samen mogen zijn, (vader en dochter) en dat het met ons en onze gezondheid ook goed gaat gelukkig. Ook al gaat het met mijn vader door zijn ziekte wel steeds verder achteruit.
Magna is inmiddels ook alweer terug naar Brazilië, ze is 3 maanden geweest bij Marc, en we hebben veel hulp van haar en van hem gehad. Daar waren ook heel blij mee, en danken aan God voor hun leven.

Zijn naam heeft jarenlang achterop onze nieuwsbrieven gestaan, als lid van het comité van aanbeveling.
Cornelis Johannes du Fossé is op 22 februari 2022 overleden in de leeftijd van 94 jaar. Zijn vrouw Neeltje stelt het op prijs om verder op de hoogte te blijven van het werk in Brazilië.
Hoe is het contact met hen ontstaan, hebben we haar gevraagd.
In 1964 verhuisde het echtpaar du Fossé naar Hoogeveen waar ze een bidstond oprichtten, waaruit een Gemeente is gegroeid. In de jaren erop 1967-68 kwamen ze in contact met jongeren (KVO) die zich klaarmaakten om de zending in te gaan. Van de jongeren ging toen een deel naar Italië en het andere deel naar Brazilië, waaronder Marlies en Govert Jonker.
Van die tijd dateert hun interesse voor het Braziliëwerk van Govert en Marlies. Ze steunden hen moreel en financieel.
Cees du Fossé verhuisde met zijn gezin naar België en kwam in de gemeente Mortsel terecht. Ze werden oudstenechtpaar en later hadden ze de leiding over de gemeente Mortsel. Hier in België bleven ze nauw verbonden met het werk in Brazilië waardoor ze in het comité van aanbeveling zijn opgenomen..
Ieder werkverlof van de Jonkers zijn zij ook altijd in de gemeente Mortsel op bezoek geweest. Dat contact is steeds gebleven.

Op 7 september is de nationale feestdag en wordt 200 jaar onafhankelijkheid van Brazilië gevierd. De hele week zijn er festiviteiten. Op deze datum zijn er optochten van studenten, soldaten, bands, enz. in heel Brazilië. Hier in Santa Bárbara do Tugúrio vond de optocht plaats op 9 september en tegelijkertijd vierden we het 60-jarig bestaan van de gemeente. 60 jaar geleden werd Santa Bárbara do Tugúrio als stad aangemerkt. Wij van CENA waren uitgenodigd om te praten over de bijdrage van Nederlandse immigranten aan onze stad.












Voor onze presentatie hadden we: Eunice die Brazilië vertegenwoordigde met een Braziliaans shirt en vlag en Karin die Nederland vertegenwoordigde met een oranje shirt en de Nederlandse vlag. Ismaël en Lourdes liepen met een spandoek, waarop een grote foto van de familie Jonker uit 1981 toen ze met drie kleine kinderen in Santa Bárbara aankwamen. Twee zusters uit de gemeente, Aparecida Marques en Aparecida de Lima namen de plaquette van de kerk. En de twee onderwijzeressen, Ângela en Débora, die dit jaar op het Kinderdagverblijf werken, namen de CENA -banier in ontvangst. Interessant is dat Ângela in 2001 de eerste onderwijzeres was die door de gemeente aan Cena werd toegewezen.

Mensen die naar de optocht keken, waardeerden ons optreden. Ze herinnerden zich de vervlogen tijden, de hulp die veel mensen kregen met het kopen van gebruikte kleding, wat Marlies altijd regelde. Verder het uitdelen van dekens, voedsel pakketten, melk, en alle hulp van CENA en van de kerk, enz. Het was een moment van herinnering dat velen heeft geraakt.

Schoolvakanties
In juli hebben we het eerste semester van de schooljaar voor de kinderen in onze stad afgerond. Normaal hebben we dan twee weken vakantie, maar omdat de lessen dit jaar laat begonnen zijn hadden we nu maar één week rust. Deze dagen dienden ook om de schoolresultaten te beoordelen na 2 jaar COVID 19.
Er is al een verbetering opgetreden bij de schoolkinderen, maar de vertraging in het leren is nog duidelijk aanwezig. Het werk van CENA, naast de schooluren, was een goede aanvulling op wat er in de klaslokalen van de school wordt onderwezen. We werken met hulp bij huiswerk, waar ouders meestal niet mee kunnen helpen omdat ze het zelf niet weten. We gebruiken veel spelletjes die we kopen om kinderen op een leuke manier te leren. We werken ook met "morele waarden", waarbij het kind leert over geloof, liefde, vergeving, hoop, respect, enz. Deze kwestie is op dit moment het belangrijkste, aangezien kinderen zonder grenzen naar school terugkeerden Ze zijn ongehoorzaam, opstandig, hebben geen respect, zoeken ruzie, zijn vol van hun eigen willetjes. Het is voor niemand makkelijk geweest, niet voor ons, niet voor hen, maar met Gods hulp geloven we in betere tijden.























Vaderdag
Omdat we werken met de meerderheid van de kinderen die uit ongestructureerde gezinnen komen, waar velen leven met de afwezigheid van de vader, anderen met de afwezigheid van de moeder, en soms van beide, zorgen we ervoor dat elk probleem wordt aangepakt. Zo werd 14 augustus gevierd als Vaderdag. We vertellen kinderen dat iedereen een vader heeft, aanwezig of afwezig. Op Vaderdag kon degene van wie de vader aanwezig was hem een knuffel geven, of hem bedanken. Wie zijn vader niet had, kon voor hem bidden. Alleen God en de vader zelf weten de reden waarom de vader niet aanwezig is in het leven van het kind. Laten we bidden dat God ons helpt om te werken aan de emotionele nood van kinderen.

Getuigenis Sara Alves Ferreira en familie.

Mijn familie en ik kunnen het Kinderdagverblijf CENA alleen maar bedanken en er alleen maar goeds over vertellen, ik ben vooral dankbaar omdat ik dankzij CENA vandaag kan werken en een beetje meer aan mijn kinderen kan geven, ze houden van hun juffen en ze leren elke dag meer. Ik ben het hele team erg dankbaar voor de liefde en zorg die mijn kinderen ontvangen, mijn familie is en zal voor altijd dankbaar zijn, het juiste woord is dankbaarheid, we vragen God om leven en gezondheid voor het hele CENA-team.

Huwelijk Pastor Antônio
Pastor Antônio, die de gemeente in de stad Mercês leidt, is in Rio de Janeiro getrouwd met zijn derde vrouw Celi. De burgerlijke ceremonie vond plaats op 26-08 en de kerkelijke inzegening op 28-08.
Gedurende de 8 jaar dat hij als voorganger van de gemeente werkt, is zijn eerste vrouw Ana Cristina aan een herseninfarct overleden.
Zijn tweede vrouw Shirlene overleed vorig jaar aan Covid 19, ze waren nog maar kort getrouwd, ongeveer 2 jaar. Nu heeft God hem gezegend met Celi en we hopen dat God hen vele jaren zal geven samen, want het is niet gemakkelijk voor een pastor om alleen te dienen, zonder helper. Laten we voor hen bidden.

In de gemeente Mercês, op initiatief van Pastor Antônio, werd er een dankdienst gehouden voor zijn 21 jaar lange pastorale bediening, in de stad Mercês. Hij is nu 8 jaar predikant van onze gemeente hier. In deze speciale samenkomst werd het Woord doorgegeven door Pastor Washington, een vriend van ons uit de stad Ubá. Naast de broeders en zusters van de kerk waren er veel familieleden en vrienden aanwezig. Het was een bijzondere en gezegende dienst, waarop belangrijke momenten in het familie- en ambtsleven van Pastor Antônio werden herdacht.

Vaderdag wordt hier in Brazilië gevierd op de tweede zondag van augustus. Gezien het belang hiervan, houdt de kerk altijd een speciale dankdienst voor onze aardse vaders. Dit jaar hebben we voor de aanwezige vaders gebeden en gedankt. Het was een emotioneel moment, waarbij elk aanwezig kind zijn vader kon omhelzen en dankbaarheid kon uitspreken.

Verder neemt de gemeente deel aan een 40-daagse gebeds- en vastencampagne voor alle steden in onze regio. En omdat de gebedsdag voor onze stad op een zaterdag viel 13/08 en geen dienst was, hebben we het de volgende dag op de zondag van Vaderdag gedaan. In antwoord op onze uitnodiging waren de voorzitter van de gemeenteraad Claudinei Marques en raadslid José Roberto aanwezig bij deze speciale dienst. Zij hielden de vlag vast tijdens het gebed. Het was een zeer goede dienst, waar we de aanwezigheid van God voelden en we geloven dat God tot de harten van velen sprak.

Uitstapje naar de dierentuin in Belo Horizonte
Op initiatief van zuster Irene uit Santa Bárbara hebben we zaterdag 10/09 een rondleiding door de dierentuin van Belo Horizonte georganiseerd. We hebben een bus met 45 zitplaatsen ingehuurd en elk betaalde zijn eigen kaartje. Iedereen had een geweldige tijd, ondanks dat het een lange en vermoeiende reis was, van ongeveer 3 uur heen en 3 uur terug. Maar de meeste mensen hebben verder geen kans zoals deze om rond te reizen, plezier te hebben, te ontspannen. Het was leuk om te zien dat mensen zich gelukkig en blij voelden, en al aan het nadenken waren over een volgende keer. Het was alle moeite waard!

We vragen u om met ons mee te bidden;

+Voor Eunice en Rafaël, Karin en Vinícius die allen een grote hulp zijn voor Ismaël en Lourdes in het gehele werk en wijsheid voor hen allen.
+Voor Magna en Marc, dat God hen wijsheid geeft in alles wat ze moeten regelen in Brazilië en NL en voor Alexandre en Emely, die nu in Brazilië zijn.
+Voor Govert gezondheid en kracht, voor Eliana moed en wijsheid bij de verzorging van Govert en de aanpassing aan het nieuwe huis.
+Voor het samenwerken van het Kinderdagverblijf met de scholen van de stad, en alle uitdagingen waar ze mee te maken krijgen.

We vragen u ook om met ons te danken;

+Dat het Kinderdagverblijf weer open is na ruim 2 jaar, dicht te zijn geweest.
+Voor onze gezondheid, dat alles goed gaat met iedereen in het zendingswerk.
+Voor alle sponsors en hun liefdevolle gaven en gebeden.
+Voor de goede berichten vanuit de gemeente in Sta. Bärbara.

Hartelijke groeten uit Brazilië en van Govert en Eliana Jonker. Gods rijke en onmisbare zegen toegewenst. Bedankt voor uw gebeden, gaven en vriendschap, we hopen ook op u te mogen rekenen de rest van het jaar. In Christus zijn we één en verbonden met elkaar, waar we ook mogen zijn hier op aarde.

Eunice en Eliana

Op het moment heeft mijn vader weer blaasontsteking en neemt antibiotica ervoor. Het ging een half jaar goed, maar helaas heeft hij het toch weer opgelopen.
Door de blaaskatheter was de blaasontsteking ontstaan. Na het vernieuwen hiervan gaat alles weer de goede kant op.
Zijn lopen gaat ook hard achteruit, daar maak ik mij best wel zorgen over. Hij kan alleen maar kleine stukjes en stapjes volhouden. Bij zijn nieuwe huisarts in Heino zal ik dit bij het kennismakingsgesprek aangeven.

Ons nieuw adres is nu: Zwolseweg 71a - 67, 8141EA Heino.
U bent van harte uitgenodigd om bij ons een bakje koffie of thee te komen drinken vanaf de laatste week van juni. Wel vraag ik u om het eerst telefonisch te overleggen wanneer u wilt komen, dat maakt het mij echt makkelijker i.v.m. alle zorg rondom pa. Ik hoop dat u daar begrip voor hebt.

Eindelijk is het zover, onze verhuizing naar Heino op dinsdag 14 juni!
We hebben zin in ons nieuwe huis.
Ik kan alleen zeggen waar ik vol van ben, en dat is de geweldige aanwezigheid en leiding van God in ons leven, ondanks alles wat we meemaken in ons leven, hetzij goede maar ook minder goede dingen, vertrouwen we volledig op God, want tot hier heeft God ons geholpen, waarover zouden wij ons zorgen moeten maken. God is altijd goed, altijd is God goed.
We zijn erg blij dat we zijn verhuisd en dat we nu echt voor onbepaalde tijd hier mogen blijven wonen. Magna is op het moment in Nederland, en helpt mij met de zorg voor pa. Daardoor kon ik ook deelnemen aan een zogenaamde debriefingweek voor zendelingen. Dit is een week in een conferentieoord, waarin ik bij ervaren zendelingen mijn verhaal kon doen. Alle moeilijke dingen uit mijn leven kon ik daar bespreken, waarbij ik geholpen werd om die op een goede manier te verwerken en bij God te brengen. Dit heeft mij heel goed gedaan! Alle terugkerende zendelingen worden aangemoedigd om zo’n week mee te maken.

De kerk bevindt zich in een zeer goede fase, waarin de leden actief meedoen. Prijs de Heer daarvoor. Op maandagavond mogen we Gods woord door het radioprogramma doorgeven aan vele mensen die ernaar luisteren.
Op woensdag behandelen we thema's in de bijbelstudies, naast het thema "Geestelijke Strijd" starten we met "Sekten en dwaalleer". Op vrijdagavond gebed en op zondag de samenkomsten.
Verder hebben we na de zondagavonddienst een kop koffie met iets lekkers en de liefdesmand wordt dan gevuld met boodschappen voor de mensen die dat nodig hebben.
De afgelopen weken hebben nieuwe mensen een beslissing genomen om Jezus als Verlosser te aanvaarden en hun reis in het geloof te beginnen.

We proberen een verschil te maken in het leven van de kinderen door naast financiële hulp te helpen met voedselmanden voor de meest behoeftige gezinnen.
We schenken ook kleding in goede staat en nieuwe slippers aan kinderen die naar het Kinderdagverblijf komen met gescheurde kleding en oude slippers. Ze ontvangen ook geestelijke hulp en op basis daarvan helpen we hen om in te zien dat alleen in Jezus er hoop is op een betere toekomst.


Nieuwe methodes
Geconfronteerd met alle uitdagingen en eisen die de pandemie met zich meebrengen, is het nodig om de manier waarop we werken te veranderen. Een andere realiteit vereist immers nieuwe benaderingen om onze doelgroep te bereiken in hun werkelijke behoeften.
Met het oog hierop werken we bijvoorbeeld met diverse soorten spellen en versterkende groepsactiviteiten, zodat elk kind zich welkom kan voelen.
Elke leeftijdsgroep heeft haar eigen behoefte. We doen lichte en leuke spellen zoals puzzels, geheugenspellen, spellen met ballen en activiteiten, die educatieve doelen hebben, maar ook teamwerk, samenwerking en gezelligheid.
We proberen informele gesprekken te voeren en lezingen te geven voor ouders over gevoelige onderwerpen met de hulp van de voogdijraad van de stad, een instantie die de rechten van kinderen en adolescenten garandeert en ondersteunt.
Het was een grote puzzel voor ons allemaal omdat we niet voorbereid waren om met deze nieuwe tijd om te gaan

TOEKOMSTVISIE
We hebben getracht ons werk te reorganiseren door ervaringen uit te wisselen en te luisteren naar lokale onderwijsprofessionals die ook met deze problemen worden geconfronteerd.
We staan in contact met mensen die een werk hebben dat vergelijkbaar is met het onze om nieuwe ideeën op te doen en dingen te veranderen. Ook zoeken we naar ondersteuning van de nationale overheid. Om dit correct te laten gebeuren, werken we alle documentatie van het Kinderdagverblijf bij en brengen we de nodige correcties aan en stellen we een actieplan op om onze instelling "dichterbij" de overheid van Brazilië te brengen.

Al deze onverwachte veranderingen hebben ertoe geleid dat kinderen moeilijkheden en vertragingen hebben opgelopen, die nu door de leraren moeten worden opgelost. In dit “nieuwe
normaal” hebben we dagelijks te maken met leerlingen die niet weten hoe ze met emoties om moeten gaan, die niet gecorrigeerd kunnen worden, die niet weten hoe ze met de “ander” moeten omgaan.
Ze kunnen niet lezen, tekst verklaren en rekenen. Verder zijn er verschillende financiële en emotionele behoeften. Het leven is moeilijk geworden.
Sommige kinderen hebben extreem veel aandacht en genegenheid nodig en zoeken bevestiging bij leraren en andere betrokkenen.
Het is een hele uitdaging om met deze klassen om te gaan, waarvan de overgrote meerderheid één of ander "gebrek" heeft.


Het is wel fijn om te merken dat het Kinderdagverblijf nu intensief gebruikt wordt. De pas uitgevoerde renovatie is dus zeker heel nuttig geweest!
Het verslag hiervan kunt u vinden op onze website bij: Projecten. Ook van het werk aan de kerk staat daar het verslag. Daar moet nog wel veel gebeuren.
Op de website vindt u ook de jaaroverzichten van 2021 bij: ANBI gegevens.

We vragen u om met ons mee te bidden;

o Voor troost voor Lourdes en familie met het verlies van hun vader.
o Voor Eunice en Rafael, Karin en Vinícius die beide een grote hulp zijn voor Ismaël en Lourdes in het gehele werk.
o Voor Magna en Marc, dat God hen wijsheid geeft in alles wat ze moeten regelen in Brazilië en NL en voor Alexandre en Emely, die thuis blijven in Brazilië.
o Voor Govert gezondheid en kracht, voor Eliana moed gezondheid en wijsheid bij de verzorging en behandelingen van Govert.
o Voor alle medewerkers van het Kinderdagverblijf en het samenwerken met de scholen van de stad.
o Voor de verhuizing van Govert en Eliana naar Heino

We vragen u ook om met ons te danken;
o Dat het Kinderdagverblijf weer open is na ruim 2 jaar, dicht te zijn geweest.
o Voor onze gezondheid, dat alles goed gaat met iedereen in het zendingswerk.
o Voor alle sponsors en hun liefdevolle gaven en gebeden.
o Voor de doop van Alexandre en Emely.
o Voor het opbouwende Carnavalsweekend van de gemeente.

Hartelijke groeten uit Brazilië en van Govert en Eliana Jonker. Gods rijke en onmisbare zegen toegewenst. Bedankt voor uw gebeden, gaven en vriendschap, we hopen ook op u te mogen rekenen de rest van het jaar, ondanks de situatie waar we nu in leven. In Christus zijn we één en verbonden met elkaar, waar we ook mogen zijn hier op aarde.

Eunice en Eliana

Denk niet dat verhuizen onze hobby is, want dat is het echt niet. Tolhuisweg 17 was vanaf het begin van tijdelijke aard omdat de eigenaar het huis moet verkopen.
Dat wisten we toen we er in kwamen, we kregen alleen meer tijd om een vast plekje te zoeken. Dus nu kunnen we u allen met heel veel blijdschap in ons hart eindelijk vertellen dat we in juni naar een vaste plek gaan verhuizen. De woning (een voormalige vakantiebungalow) staat op het landgoed in Heino (Old Heino). Een park dat niet meer als vakantiepark gebruikt wordt en waarvoor de aanvraag voor permanent wonen al ingediend is bij gemeente Raalte. De woning is geheel rolstoelvriendelijk en alle ruimtes bevinden zich op de begane grond. Wel moeten we elk jaar de huur verlengen, maar dat is afgelopen wanneer er definitief permanent gewoond mag worden.
We worden weer van alle kanten geholpen, want we kunnen er zo in, en we kunnen onderhandelen over meubels die er al in staan, wat wel en wat niet. Ook de muren, plafonds, en vloeren worden door de eigenaar netjes opgeleverd, zodat we er zo in kunnen. Omdat de woning nu nog niet vrij is zal ik het adres doorgeven in de volgende nieuwsbrief in juni.
We danken God dat hij zo goed voor ons zorgt, dat we niks tekort komen, en dat we na anderhalf jaar in Nederland nu al ons vaste plekje kunnen betreden, want een geschikte woning vinden in deze tijd van woningnood is erg moeilijk.
Magna komt naar Nederland (naar Marc) van 18 mei tot 18 augustus. Ze gaat mij helpen om voor pa te zorgen, zodat ik met de verhuizing bezig kan zijn. Dus dat komt ook mooi uit, gelukkig.

Op maandag 28 februari werden de activiteiten hervat in het Kinderdagverblijf, na meer dan 2 jaar dicht te zijn geweest vanwege de pandemie. Sinds maart 2020 zijn de scholen in Brazilië gesloten en moesten wij ook dicht. Veel onzekerheden maakten ons angstig. Nu groeit er weer een zaadje van hoop onder ons met deze heropening.





De activiteiten kwamen op een andere manier terug dan we gewend waren. Dit jaar werken we samen met het gemeentebestuur en delen we ons gebouw met de lokale scholen van de gemeente Santa Bárbara do Tugúrio. Dit omdat 2 scholen en de kleuterschool niet voldoen aan eisen om weer open te gaan. Door de Covid pandemie, zullen aanpassingen en zelfs verbouwingen plaatsvinden. Daardoor kunnen daar geen lessen gegeven worden in die gebouwen. Ze gaan uit van een periode van 1 jaar, maar er bestaat een mogelijkheid dat het langer wordt.

De normale naschoolse opvang van 50 kinderen wordt nu aangevuld met de lestijden die ze op school kregen. 30 kinderen van de kleuterschool en 30 van de lagere school.
De lestijden beslaan maar een halve dag in Brazilië. Daarom is de voor- en naschoolse opvang in het Kinderdagverblijf zo belangrijk!
Ons personeelsbestand is verminderd, we hebben slechts 3 medewerkers: Lourdes, Eunice en Karin. De 2 docenten worden verzorgd door het gemeentebestuur, samen met 1 kookster, 1 assistente en 1 schoonmaakster.



We hopen dat het een jaar van overwinningen wordt, zelfs met zoveel uitdagingen. Samenwerken met het gemeentebestuur zien we als een zegen. We hebben tenslotte één gemeenschappelijk doel, naast het woord van God verkondigen, en dat is kinderen en gezinnen helpen op weg naar een betere toekomst.

Carnaval was hier van 26 februari tot 1 maart 2022. Dat vieren we natuurlijk niet, maar we organiseren dan elk jaar activiteiten, vooral voor de jongeren, om ze van de straat te houden.
We keken er zo naar uit om ons Carnavalsprogramma uit te voeren, dat we sinds 2020 niet meer konden houden vanwege de pandemie. Maar helaas was het in de stad verboden om openbare evenementen te houden. Daarom hebben we, in gehoorzaamheid aan de gemeente en om het getuigenis van de kerk, het evenement geannuleerd. We hebben ervoor gekozen om aparte studiegroepen te vormen voor mannen en vrouwen, met gastsprekers.
De sprekers waren Reginaldo en Jaci, een leidersechtpaar van de Missão Encorajar, die in de provincie Minas Gerais werken met hun bediening om Christenen te bemoedigen en de kerken te versterken.
We hadden een marathon van diensten en lezingen met verschillende aandachtspunten: we werkten met jongeren en adolescenten, vrouwen, mannen en tenslotte gezinnen.
Elke dag een andere doelgroep en thema, met lessen en vragen voor elk specifiek gebied. Met als doel ons geloof te versterken en iedereen te helpen waar hulp nodig was.
Het was een zegen, we geloven dat God op een bovennatuurlijke manier heeft gehandeld in het leven van iedere aanwezige.

Op zondag 30 januari hebben Alexandre en Emely (kinderen van Magna) zich laten dopen in de gemeente waar ze wonen, in Betim (Belo Horizonte). Wij als familie zijn ontzettend blij met deze stap, vooral van Alexandre, wetende wat hij allemaal heeft mee gemaakt de laatste jaren. Daarom is het dubbel fijn voor ons, dat hij blijft kiezen voor God. Daar droomt toch elke ouder van, dat de kinderen het goede spoor houden en met God leven. We geloven in de kracht van alle gebeden voor hem, maar blijf alstublieft bidden, want thuis is hij nog altijd een moeilijke jongen, hij is deze maand 19 jaar geworden.

Op donderdag 27 januari heeft de Heer de vader van Lourdes thuis gehaald. João Antero, in de leeftijd van 82 jaar. Hij had de ziekte van Alzheimer en werd tijdens het laatste stadium van zijn ziekte door zijn kinderen thuis verzorgd. We bidden voor kracht en troost voor Lourdes en familie met dit grote verlies.

Dankpunten zijn:
• Voor het vruchtbare verlof van Govert en Eliana en de mooie bruiloft van Karin en Vinícius
• Voor de doopdienst met 5 dopelingen en de feestelijkheden van de zangkoren
• Voor de versterking van de gemeentes met nieuwe diakenen

Voorbede graag voor:
• Opening van de scholen en daarmee ook van het Kinderdagverblijf
• Genezing van Donizete en oplossing van zijn financiële probleem
• Een goede start voor het nieuwe echtpaar en voor Lourdes en Ismaël in hun lege huis.

Ontvang de hartelijke groeten van onze hele familie Jonker zowel uit Brazilië als uit Nederland.
We zijn dankbaar voor uw meeleven met ons door uw gebeden, vriendschap en gaven.
We zijn weer inmiddels weer veilig aangekomen in Witharen; nog een dankpunt!

Eunice en Eliana Jonker

We hebben onze vakantieperiode verdeeld in 3 etappes. De eerste anderhalve week hebben we in pa´s oude huis, (nu de woning van Eunice en Rafaël) gelogeerd.
Daarna zijn we naar Betim gereisd (3,5 uur) om te logeren bij Magna, Marc en hun kinderen. Daar zijn we 1 maand + een paar dagen gebleven. Gedurende 2 weken daarvan ben ik zelf op vakantie geweest. Dat was zeker de moeite waard; ik was in een heerlijk vakantieoord waar ik lichamelijk zeker ben uitgerust. Geestelijk is een ander verhaal, want loslaten blijkt gewoon moeilijk te zijn.
De laatste 2 weken hebben we gelogeerd bij Ismaël en Lourdes in huis, dus konden we ook nog een beetje van Karin genieten voordat ze ging trouwen.
En zo hebben we iedereen gehad. Terug kijkende vind ik het toch wel heel bijzonder hoe de Heer alles heeft geleid. We hebben zeker een hele leuke en gezegende tijd gehad met de familie vooral. Ik heb geen spijt gehad van mijn beslissing om te gaan. Ik weet zeker dat pa ondanks al zijn beperkingen ook heeft genoten, en we mogen God danken voor deze kans die we van Hem hebben gekregen. Karin en Vinícius waren ook heel erg blij dat we op hun trouwdienst waren.

Zoals u al las in het begin van de nieuwsbrief, begint onze reis terug naar Nederland op 15 december, met aankomst de 16de rond 12:15 op Schiphol.
Pa en ik mogen de Heer ontzettend danken voor een hele gezellige, fijne en gezegende tijd met onze familie hier en broeders en zusters van de gemeente.
Onze aankomst in Santa Bárbara op 12 oktober was geweldig. Rafaël, de man van Eunice, had een lunch voor ons klaar gezet in de kerk met een hele mooie versierde tafel met WELKOM erop.

Op zaterdag 11 december was het dan eindelijk zover, Karin Jonker (dochter van Ismaël en Lourdes) en Vinícius (Zoon van Itamar en Jaqueline) zijn getrouwd. De dienst werd geleid door Pastor Anivaldo in de Volle Evangelie gemeente in Santa Bárbara do Tugúrio. Bij de ceremonie waren zo'n 250 mensen aanwezig, waaronder familieleden, vrienden van het echtpaar en broeders en zusters van de gemeente.
Ook Nico en Hennie Hensen uit São José do Rio Pardo en Johan en Joyce van Breugel uit Ritápolis waren aanwezig. Een gezellig weerzien!











Het bruidspaar had al 5 jaar verkering. Ze hebben elkaar leren kennen op de school waar ze beiden op zaten. De plechtigheid was ontzettend mooi, emotioneel en ontroerend. Nu ze getrouwd zijn zullen ze in Santa Bárbara do Tugúrio blijven wonen (voorlopig in de woning onder het Kinderdagverblijf). Ze willen meehelpen in de gemeente. Karin werkt op het Kinderdagverblijf en Vinícius in een internetwinkel in Santa Bárbara do Tugúrio. Daar kan hij zich verder ontwikkelen tot computer technicus en monteur.

Door de corona situatie waarin we leven, maken veel gezinnen moeilijke tijden door. Ook hier in Brazilië, door gebrek aan werk, aan geld, maar ook emotioneel, door veel verlies en momenten van onzekerheid. In een kleine stad als Santa Bárbara do Tugúrio, komt dit nog meer tot uiting. Daarom hebben we als kerk besloten om deze gezinnen te helpen met voedselmanden. Tijdens het uitdelen is het een geschikt moment om te praten over de liefde van Jezus en hoe deze mensen geborgenheid en hoop in God kunnen vinden. Het uitdelen van de maandelijkse voedselmanden wordt door Ismael en Lourdes verzorgd aan 10 behoeftige gezinnen.