We vragen u om met ons mee te bidden;

+Voor Eunice en Rafaël, Karin en Vinícius die allen een grote hulp zijn voor Ismaël en Lourdes in het gehele werk en wijsheid voor hen allen.
+Voor Magna en Marc, dat God hen wijsheid geeft in alles wat ze moeten regelen in Brazilië en NL en voor Alexandre en Emely, die nu in Brazilië zijn.
+Voor Govert gezondheid en kracht, voor Eliana moed en wijsheid bij de verzorging van Govert en de aanpassing aan het nieuwe huis.
+Voor het samenwerken van het Kinderdagverblijf met de scholen van de stad, en alle uitdagingen waar ze mee te maken krijgen.

We vragen u ook om met ons te danken;

+Dat het Kinderdagverblijf weer open is na ruim 2 jaar, dicht te zijn geweest.
+Voor onze gezondheid, dat alles goed gaat met iedereen in het zendingswerk.
+Voor alle sponsors en hun liefdevolle gaven en gebeden.
+Voor de goede berichten vanuit de gemeente in Sta. Bärbara.

Hartelijke groeten uit Brazilië en van Govert en Eliana Jonker. Gods rijke en onmisbare zegen toegewenst. Bedankt voor uw gebeden, gaven en vriendschap, we hopen ook op u te mogen rekenen de rest van het jaar. In Christus zijn we één en verbonden met elkaar, waar we ook mogen zijn hier op aarde.

Eunice en Eliana

Op het moment heeft mijn vader weer blaasontsteking en neemt antibiotica ervoor. Het ging een half jaar goed, maar helaas heeft hij het toch weer opgelopen.
Door de blaaskatheter was de blaasontsteking ontstaan. Na het vernieuwen hiervan gaat alles weer de goede kant op.
Zijn lopen gaat ook hard achteruit, daar maak ik mij best wel zorgen over. Hij kan alleen maar kleine stukjes en stapjes volhouden. Bij zijn nieuwe huisarts in Heino zal ik dit bij het kennismakingsgesprek aangeven.

Ons nieuw adres is nu: Zwolseweg 71a - 67, 8141EA Heino.
U bent van harte uitgenodigd om bij ons een bakje koffie of thee te komen drinken vanaf de laatste week van juni. Wel vraag ik u om het eerst telefonisch te overleggen wanneer u wilt komen, dat maakt het mij echt makkelijker i.v.m. alle zorg rondom pa. Ik hoop dat u daar begrip voor hebt.

Eindelijk is het zover, onze verhuizing naar Heino op dinsdag 14 juni!
We hebben zin in ons nieuwe huis.
Ik kan alleen zeggen waar ik vol van ben, en dat is de geweldige aanwezigheid en leiding van God in ons leven, ondanks alles wat we meemaken in ons leven, hetzij goede maar ook minder goede dingen, vertrouwen we volledig op God, want tot hier heeft God ons geholpen, waarover zouden wij ons zorgen moeten maken. God is altijd goed, altijd is God goed.
We zijn erg blij dat we zijn verhuisd en dat we nu echt voor onbepaalde tijd hier mogen blijven wonen. Magna is op het moment in Nederland, en helpt mij met de zorg voor pa. Daardoor kon ik ook deelnemen aan een zogenaamde debriefingweek voor zendelingen. Dit is een week in een conferentieoord, waarin ik bij ervaren zendelingen mijn verhaal kon doen. Alle moeilijke dingen uit mijn leven kon ik daar bespreken, waarbij ik geholpen werd om die op een goede manier te verwerken en bij God te brengen. Dit heeft mij heel goed gedaan! Alle terugkerende zendelingen worden aangemoedigd om zo’n week mee te maken.

De kerk bevindt zich in een zeer goede fase, waarin de leden actief meedoen. Prijs de Heer daarvoor. Op maandagavond mogen we Gods woord door het radioprogramma doorgeven aan vele mensen die ernaar luisteren.
Op woensdag behandelen we thema's in de bijbelstudies, naast het thema "Geestelijke Strijd" starten we met "Sekten en dwaalleer". Op vrijdagavond gebed en op zondag de samenkomsten.
Verder hebben we na de zondagavonddienst een kop koffie met iets lekkers en de liefdesmand wordt dan gevuld met boodschappen voor de mensen die dat nodig hebben.
De afgelopen weken hebben nieuwe mensen een beslissing genomen om Jezus als Verlosser te aanvaarden en hun reis in het geloof te beginnen.

We proberen een verschil te maken in het leven van de kinderen door naast financiële hulp te helpen met voedselmanden voor de meest behoeftige gezinnen.
We schenken ook kleding in goede staat en nieuwe slippers aan kinderen die naar het Kinderdagverblijf komen met gescheurde kleding en oude slippers. Ze ontvangen ook geestelijke hulp en op basis daarvan helpen we hen om in te zien dat alleen in Jezus er hoop is op een betere toekomst.


Nieuwe methodes
Geconfronteerd met alle uitdagingen en eisen die de pandemie met zich meebrengen, is het nodig om de manier waarop we werken te veranderen. Een andere realiteit vereist immers nieuwe benaderingen om onze doelgroep te bereiken in hun werkelijke behoeften.
Met het oog hierop werken we bijvoorbeeld met diverse soorten spellen en versterkende groepsactiviteiten, zodat elk kind zich welkom kan voelen.
Elke leeftijdsgroep heeft haar eigen behoefte. We doen lichte en leuke spellen zoals puzzels, geheugenspellen, spellen met ballen en activiteiten, die educatieve doelen hebben, maar ook teamwerk, samenwerking en gezelligheid.
We proberen informele gesprekken te voeren en lezingen te geven voor ouders over gevoelige onderwerpen met de hulp van de voogdijraad van de stad, een instantie die de rechten van kinderen en adolescenten garandeert en ondersteunt.
Het was een grote puzzel voor ons allemaal omdat we niet voorbereid waren om met deze nieuwe tijd om te gaan

TOEKOMSTVISIE
We hebben getracht ons werk te reorganiseren door ervaringen uit te wisselen en te luisteren naar lokale onderwijsprofessionals die ook met deze problemen worden geconfronteerd.
We staan in contact met mensen die een werk hebben dat vergelijkbaar is met het onze om nieuwe ideeën op te doen en dingen te veranderen. Ook zoeken we naar ondersteuning van de nationale overheid. Om dit correct te laten gebeuren, werken we alle documentatie van het Kinderdagverblijf bij en brengen we de nodige correcties aan en stellen we een actieplan op om onze instelling "dichterbij" de overheid van Brazilië te brengen.

Al deze onverwachte veranderingen hebben ertoe geleid dat kinderen moeilijkheden en vertragingen hebben opgelopen, die nu door de leraren moeten worden opgelost. In dit “nieuwe
normaal” hebben we dagelijks te maken met leerlingen die niet weten hoe ze met emoties om moeten gaan, die niet gecorrigeerd kunnen worden, die niet weten hoe ze met de “ander” moeten omgaan.
Ze kunnen niet lezen, tekst verklaren en rekenen. Verder zijn er verschillende financiële en emotionele behoeften. Het leven is moeilijk geworden.
Sommige kinderen hebben extreem veel aandacht en genegenheid nodig en zoeken bevestiging bij leraren en andere betrokkenen.
Het is een hele uitdaging om met deze klassen om te gaan, waarvan de overgrote meerderheid één of ander "gebrek" heeft.

We vragen u om met ons mee te bidden;

o Voor troost voor Lourdes en familie met het verlies van hun vader.
o Voor Eunice en Rafael, Karin en Vinícius die beide een grote hulp zijn voor Ismaël en Lourdes in het gehele werk.
o Voor Magna en Marc, dat God hen wijsheid geeft in alles wat ze moeten regelen in Brazilië en NL en voor Alexandre en Emely, die thuis blijven in Brazilië.
o Voor Govert gezondheid en kracht, voor Eliana moed gezondheid en wijsheid bij de verzorging en behandelingen van Govert.
o Voor alle medewerkers van het Kinderdagverblijf en het samenwerken met de scholen van de stad.
o Voor de verhuizing van Govert en Eliana naar Heino

We vragen u ook om met ons te danken;
o Dat het Kinderdagverblijf weer open is na ruim 2 jaar, dicht te zijn geweest.
o Voor onze gezondheid, dat alles goed gaat met iedereen in het zendingswerk.
o Voor alle sponsors en hun liefdevolle gaven en gebeden.
o Voor de doop van Alexandre en Emely.
o Voor het opbouwende Carnavalsweekend van de gemeente.

Hartelijke groeten uit Brazilië en van Govert en Eliana Jonker. Gods rijke en onmisbare zegen toegewenst. Bedankt voor uw gebeden, gaven en vriendschap, we hopen ook op u te mogen rekenen de rest van het jaar, ondanks de situatie waar we nu in leven. In Christus zijn we één en verbonden met elkaar, waar we ook mogen zijn hier op aarde.

Eunice en Eliana

Denk niet dat verhuizen onze hobby is, want dat is het echt niet. Tolhuisweg 17 was vanaf het begin van tijdelijke aard omdat de eigenaar het huis moet verkopen.
Dat wisten we toen we er in kwamen, we kregen alleen meer tijd om een vast plekje te zoeken. Dus nu kunnen we u allen met heel veel blijdschap in ons hart eindelijk vertellen dat we in juni naar een vaste plek gaan verhuizen. De woning (een voormalige vakantiebungalow) staat op het landgoed in Heino (Old Heino). Een park dat niet meer als vakantiepark gebruikt wordt en waarvoor de aanvraag voor permanent wonen al ingediend is bij gemeente Raalte. De woning is geheel rolstoelvriendelijk en alle ruimtes bevinden zich op de begane grond. Wel moeten we elk jaar de huur verlengen, maar dat is afgelopen wanneer er definitief permanent gewoond mag worden.
We worden weer van alle kanten geholpen, want we kunnen er zo in, en we kunnen onderhandelen over meubels die er al in staan, wat wel en wat niet. Ook de muren, plafonds, en vloeren worden door de eigenaar netjes opgeleverd, zodat we er zo in kunnen. Omdat de woning nu nog niet vrij is zal ik het adres doorgeven in de volgende nieuwsbrief in juni.
We danken God dat hij zo goed voor ons zorgt, dat we niks tekort komen, en dat we na anderhalf jaar in Nederland nu al ons vaste plekje kunnen betreden, want een geschikte woning vinden in deze tijd van woningnood is erg moeilijk.
Magna komt naar Nederland (naar Marc) van 18 mei tot 18 augustus. Ze gaat mij helpen om voor pa te zorgen, zodat ik met de verhuizing bezig kan zijn. Dus dat komt ook mooi uit, gelukkig.

Op maandag 28 februari werden de activiteiten hervat in het Kinderdagverblijf, na meer dan 2 jaar dicht te zijn geweest vanwege de pandemie. Sinds maart 2020 zijn de scholen in Brazilië gesloten en moesten wij ook dicht. Veel onzekerheden maakten ons angstig. Nu groeit er weer een zaadje van hoop onder ons met deze heropening.





De activiteiten kwamen op een andere manier terug dan we gewend waren. Dit jaar werken we samen met het gemeentebestuur en delen we ons gebouw met de lokale scholen van de gemeente Santa Bárbara do Tugúrio. Dit omdat 2 scholen en de kleuterschool niet voldoen aan eisen om weer open te gaan. Door de Covid pandemie, zullen aanpassingen en zelfs verbouwingen plaatsvinden. Daardoor kunnen daar geen lessen gegeven worden in die gebouwen. Ze gaan uit van een periode van 1 jaar, maar er bestaat een mogelijkheid dat het langer wordt.

De normale naschoolse opvang van 50 kinderen wordt nu aangevuld met de lestijden die ze op school kregen. 30 kinderen van de kleuterschool en 30 van de lagere school.
De lestijden beslaan maar een halve dag in Brazilië. Daarom is de voor- en naschoolse opvang in het Kinderdagverblijf zo belangrijk!
Ons personeelsbestand is verminderd, we hebben slechts 3 medewerkers: Lourdes, Eunice en Karin. De 2 docenten worden verzorgd door het gemeentebestuur, samen met 1 kookster, 1 assistente en 1 schoonmaakster.



We hopen dat het een jaar van overwinningen wordt, zelfs met zoveel uitdagingen. Samenwerken met het gemeentebestuur zien we als een zegen. We hebben tenslotte één gemeenschappelijk doel, naast het woord van God verkondigen, en dat is kinderen en gezinnen helpen op weg naar een betere toekomst.

Carnaval was hier van 26 februari tot 1 maart 2022. Dat vieren we natuurlijk niet, maar we organiseren dan elk jaar activiteiten, vooral voor de jongeren, om ze van de straat te houden.
We keken er zo naar uit om ons Carnavalsprogramma uit te voeren, dat we sinds 2020 niet meer konden houden vanwege de pandemie. Maar helaas was het in de stad verboden om openbare evenementen te houden. Daarom hebben we, in gehoorzaamheid aan de gemeente en om het getuigenis van de kerk, het evenement geannuleerd. We hebben ervoor gekozen om aparte studiegroepen te vormen voor mannen en vrouwen, met gastsprekers.
De sprekers waren Reginaldo en Jaci, een leidersechtpaar van de Missão Encorajar, die in de provincie Minas Gerais werken met hun bediening om Christenen te bemoedigen en de kerken te versterken.
We hadden een marathon van diensten en lezingen met verschillende aandachtspunten: we werkten met jongeren en adolescenten, vrouwen, mannen en tenslotte gezinnen.
Elke dag een andere doelgroep en thema, met lessen en vragen voor elk specifiek gebied. Met als doel ons geloof te versterken en iedereen te helpen waar hulp nodig was.
Het was een zegen, we geloven dat God op een bovennatuurlijke manier heeft gehandeld in het leven van iedere aanwezige.

Op zondag 30 januari hebben Alexandre en Emely (kinderen van Magna) zich laten dopen in de gemeente waar ze wonen, in Betim (Belo Horizonte). Wij als familie zijn ontzettend blij met deze stap, vooral van Alexandre, wetende wat hij allemaal heeft mee gemaakt de laatste jaren. Daarom is het dubbel fijn voor ons, dat hij blijft kiezen voor God. Daar droomt toch elke ouder van, dat de kinderen het goede spoor houden en met God leven. We geloven in de kracht van alle gebeden voor hem, maar blijf alstublieft bidden, want thuis is hij nog altijd een moeilijke jongen, hij is deze maand 19 jaar geworden.

Op donderdag 27 januari heeft de Heer de vader van Lourdes thuis gehaald. João Antero, in de leeftijd van 82 jaar. Hij had de ziekte van Alzheimer en werd tijdens het laatste stadium van zijn ziekte door zijn kinderen thuis verzorgd. We bidden voor kracht en troost voor Lourdes en familie met dit grote verlies.

Dankpunten zijn:
• Voor het vruchtbare verlof van Govert en Eliana en de mooie bruiloft van Karin en Vinícius
• Voor de doopdienst met 5 dopelingen en de feestelijkheden van de zangkoren
• Voor de versterking van de gemeentes met nieuwe diakenen

Voorbede graag voor:
• Opening van de scholen en daarmee ook van het Kinderdagverblijf
• Genezing van Donizete en oplossing van zijn financiële probleem
• Een goede start voor het nieuwe echtpaar en voor Lourdes en Ismaël in hun lege huis.

Ontvang de hartelijke groeten van onze hele familie Jonker zowel uit Brazilië als uit Nederland.
We zijn dankbaar voor uw meeleven met ons door uw gebeden, vriendschap en gaven.
We zijn weer inmiddels weer veilig aangekomen in Witharen; nog een dankpunt!

Eunice en Eliana Jonker

We hebben onze vakantieperiode verdeeld in 3 etappes. De eerste anderhalve week hebben we in pa´s oude huis, (nu de woning van Eunice en Rafaël) gelogeerd.
Daarna zijn we naar Betim gereisd (3,5 uur) om te logeren bij Magna, Marc en hun kinderen. Daar zijn we 1 maand + een paar dagen gebleven. Gedurende 2 weken daarvan ben ik zelf op vakantie geweest. Dat was zeker de moeite waard; ik was in een heerlijk vakantieoord waar ik lichamelijk zeker ben uitgerust. Geestelijk is een ander verhaal, want loslaten blijkt gewoon moeilijk te zijn.
De laatste 2 weken hebben we gelogeerd bij Ismaël en Lourdes in huis, dus konden we ook nog een beetje van Karin genieten voordat ze ging trouwen.
En zo hebben we iedereen gehad. Terug kijkende vind ik het toch wel heel bijzonder hoe de Heer alles heeft geleid. We hebben zeker een hele leuke en gezegende tijd gehad met de familie vooral. Ik heb geen spijt gehad van mijn beslissing om te gaan. Ik weet zeker dat pa ondanks al zijn beperkingen ook heeft genoten, en we mogen God danken voor deze kans die we van Hem hebben gekregen. Karin en Vinícius waren ook heel erg blij dat we op hun trouwdienst waren.

Zoals u al las in het begin van de nieuwsbrief, begint onze reis terug naar Nederland op 15 december, met aankomst de 16de rond 12:15 op Schiphol.
Pa en ik mogen de Heer ontzettend danken voor een hele gezellige, fijne en gezegende tijd met onze familie hier en broeders en zusters van de gemeente.
Onze aankomst in Santa Bárbara op 12 oktober was geweldig. Rafaël, de man van Eunice, had een lunch voor ons klaar gezet in de kerk met een hele mooie versierde tafel met WELKOM erop.

Op zaterdag 11 december was het dan eindelijk zover, Karin Jonker (dochter van Ismaël en Lourdes) en Vinícius (Zoon van Itamar en Jaqueline) zijn getrouwd. De dienst werd geleid door Pastor Anivaldo in de Volle Evangelie gemeente in Santa Bárbara do Tugúrio. Bij de ceremonie waren zo'n 250 mensen aanwezig, waaronder familieleden, vrienden van het echtpaar en broeders en zusters van de gemeente.
Ook Nico en Hennie Hensen uit São José do Rio Pardo en Johan en Joyce van Breugel uit Ritápolis waren aanwezig. Een gezellig weerzien!











Het bruidspaar had al 5 jaar verkering. Ze hebben elkaar leren kennen op de school waar ze beiden op zaten. De plechtigheid was ontzettend mooi, emotioneel en ontroerend. Nu ze getrouwd zijn zullen ze in Santa Bárbara do Tugúrio blijven wonen (voorlopig in de woning onder het Kinderdagverblijf). Ze willen meehelpen in de gemeente. Karin werkt op het Kinderdagverblijf en Vinícius in een internetwinkel in Santa Bárbara do Tugúrio. Daar kan hij zich verder ontwikkelen tot computer technicus en monteur.

Door de corona situatie waarin we leven, maken veel gezinnen moeilijke tijden door. Ook hier in Brazilië, door gebrek aan werk, aan geld, maar ook emotioneel, door veel verlies en momenten van onzekerheid. In een kleine stad als Santa Bárbara do Tugúrio, komt dit nog meer tot uiting. Daarom hebben we als kerk besloten om deze gezinnen te helpen met voedselmanden. Tijdens het uitdelen is het een geschikt moment om te praten over de liefde van Jezus en hoe deze mensen geborgenheid en hoop in God kunnen vinden. Het uitdelen van de maandelijkse voedselmanden wordt door Ismael en Lourdes verzorgd aan 10 behoeftige gezinnen.

Elk jaar houdt het zangkoor van de kerk een speciale dankdienst aan God voor weer een jaar van overwinningen en standvastigheid in de aanwezigheid van de Heer. Vanwege de corona pandemie werd deze dienst in 2020 niet gehouden, maar de zusters wilden heel graag dat het in 2021 wel werd gehouden, Dat was dan op 20 november. De groep vierde hun 16-jarig bestaan met als thema. Amos 4.12 “ Bereid u voor, ... om uw God te ontmoeten.”
De beide zangkoren (uit Santa Bárbara do Tugúrio en Mercês) vormden één groep. Meer dan 25 vrouwen, samen in één koor, zingend om God te verheerlijken. De dienst was een zegen, met de aanwezigheid van de Baptistengemeente uit Barbacena (IBREM) en met de zendeling Jaci, die het woord bracht. En zelfs na zo'n moeilijk jaar, met veel leed door verlies van dierbaren, hebben we nog steeds veel redenen om God te danken, omdat Hij goed is en Zijn genade voor altijd duurt.

In dezelfde samenkomst op 7 november werden de echtparen Ronaldo en Lílian uit Santa Bárbara do Tugúrio en José en Geogirna uit Mercês ingezegend als diakenen. Deze echtparen zijn bereid om God en de gemeente te dienen en te helpen.
Laten we bidden dat God hen zal sterken en zegenen in deze bediening en dat ze God met vreugde mogen dienen.

Op zondag 7 november, na lang te hebben gewacht, was de doopdienst er eindelijk. In juli ging het niet door omdat één broeder, Edinho, die ook gedoopt zou worden, op de intensive care lag met corona klachten, en daar helaas aan overleden is. Vijf broeders en zusters zijn nu gedoopt en voegen zich bij het lichaam van Christus: Eliana Castro, Rosa Amélia, Matheus, Laisa en mevrouw Ernestina. Zij is de oudste van de groep. Met haar 104 jaar, en met veel beperkingen, wilde ze zich toch laten dopen als getuigenis dat ze Jezus volgt.
Allen kregen de voorbereiding en begeleiding door Pastor Anivaldo en waren zich bewust van deze openbare daad van "sterven" aan de wereld en wedergeboren worden in Christus. Iedereen wachtte vol spanning en blijdschap op de tijd waarop ze samen met de andere gemeenteleden voor het eerst zouden deelnemen aan het Heilig Avondmaal.

We vragen u met ons mee te bidden;

*  Voor onze broeders en zusters, die een familielid hebben verloren door COVID,

* Dat de acties en de adviezen uit Belo Horizonte vrucht zullen dragen in de gemeentes

* Voor de reis van Govert en Eliana naar Brazilië en de bruiloft van Karin Jonker.

* Voor de gezondheid van Donizete en snelle genezing van zijn beenwond.

 

We vragen u ook om met ons mee te danken;

* Voor alle liefdevolle gaven en gebeden voor Gods werk in Brazilië.

* Voor het samenwerken met de twee missies uit Belo Horizonte.

* Voor de hulp die we kunnen geven aan Donizete onze metselaar.

*Voor de muziekprojecten op het Kinderdagverblijf.

Hartelijke groeten uit Brazilië en van Govert en Eliana Jonker in Nederland. Gods rijke en onmisbare zegen toegewenst.
Bedankt voor uw gebeden, gaven en vriendschap. In Christus zijn we één en verbonden met elkaar, waar we ook  mogen zijn hier op aarde.                                                                                                                          
         Eunice en Eliana Jonker

Als bestuur willen we u graag op de hoogte brengen van de financiële situatie van Govert en Eliana.
Govert heeft als inkomen zijn AOW uitkering, die wel iets gekort is omdat niet voor alle jaren in Brazilië is doorbetaald.
Eliana begon in NL met een bijstand uitkering, maar heeft nu een zogenaamd PGB budget toegewezen gekregen als mantelzorger voor Govert. Dit is veel ruimer dan de bijstand.
Hierdoor kunnen ze ook naar Brazilië reizen en hebben ze de auto ingeruild voor een hoge instap auto, speciaal voor Govert.
Veel van de officiële zaken zijn geregeld door de oom van de eigenaar van het grote huis waarin zij nu wonen.
Deze financiële adviseur heeft ook het huurcontract geregeld, zodat dit onder de huurtoeslaggrens blijft. Allemaal heel coulant!
We ervaren echt dat God voor ons uitgaat op een heel praktische manier!
We concluderen dat Govert en Eliana een ruim genoeg inkomen samen hebben
Er is ook een grote gift binnengekomen speciaal voor de repatriëring van Govert, die we grotendeels reserveren als begrafenisverzekering.
Ook onze reserves zijn weer op peil gebracht door een andere gift. .
Zodat al uw bijdragen voor het Zendingswerk en het Kinderdagverblijf volledig daaraan besteed werden en worden.
We zijn God heel dankbaar voor hoe alles verlopen is.

Op dit moment ontvangt onze “trouwe en vaste metselaar” Donizete elke maand een voedselpakket. Hij zit ziek thuis met een hele grote open beenwond (wel zo´n 10 bij 5 cm). Hij is door blijven werken, en heeft het lang verborgen gehouden, zelfs voor zijn familie, totdat het echt niet meer ging en hij hulp moest vragen. De dokter wilde hem niet opnemen in het ziekenhuis i.v.m. Corona, dus wordt hij thuis behandeld met speciaal wondverband en medicijnen. Ook is hij geholpen met de medische kosten en dure medicijnen omdat hij niet verzekerd is, en hoge kosten had om te betalen.

In verband met de bruiloft van Karin Jonker op 11 december dit jaar, gaan wij, Govert en Eliana nog een keer terug naar Brazilië voor 2 maanden vakantie. We logeren daar in pa´s oude huis waar nu Eunice en Rafaël in wonen. Onze reis is geboekt van 11 oktober t/m 14 december. Bij leven en welzijn van ons beiden hopen we een hele gezegende en fijne tijd te mogen hebben samen met de familie in Brazilië. De geriater, waar we onlangs op consult waren, zag geen probleem voor Govert. De bedoeling is dat Magna 2 weken voor pa komt zorgen, zodat Eliana dan ook even vakantie kan krijgen in Brazilië.

We verloren ook onze broeder Edson (43 jaar) op 12 juli als gevolg van COVID-19.
Onze broeder vocht hard voor zijn leven en bleef meer dan 15 dagen tussen leven en dood in het ziekenhuis. Edinho, zoals hij in de kerk bekend stond, had een prachtig getuigenis over zijn bekering. Jezus veranderde zijn leven radicaal. Hij bereidde zich voor om gedoopt te worden en gebruikte zijn talenten om God te prijzen in de diensten.
Hij speelde saxofoon en viool en had de wens om de kinderen ook te leren spelen. Nu bespeelt hij zijn instrument naast de Engelen van de Heer in hemelse glorie.
Het laatste lied dat hij speelde was "God is God". Voordat hij stierf, leerde hij ons door dit lied om God te aanbidden voor wie Hij is en niet voor wat God kan doen. Ongeacht wat Gods antwoord is kunnen we Hem hoe dan ook altijd aanbidden.
Onze broeder laat zijn vrouw Rosa en zes kinderen achter, maar hield voet bij stuk in Jezus, ook al maakte hij moeilijke tijden door.